Wczoraj miałem przyjemność reprezentowania województwa świętokrzyskiego podczas 4 Parlamentu Europejskiego Osób Niepełnosprawnych w Brukseli. Raz na 5 lat osoby niepełnosprawne i osoby zaangażowane na rzecz ich praw, z całej Europy spotykają się, aby dyskutować nad problemami i sposobami ich rozwiązywania. Jak można było się przekonać. Jak mogłem się przekonać w całej Europie nie ma idealnego modelu na zaspokojenie wszystkich potrzeb środowiska osób niepełnosprawnych.

Rynek pracy osób niepełnosprawnych

Europejski Parlament Osób Niepełnosprawnych to doskonała okazja do prezentacji doświadczeń krajów członkowskich, w zakresie praw, obowiązków, dostępności infrastruktury, edukacji, transportu czy rynku pracy osób niepełnosprawnych. To również okazja do prac nad Europejską Strategią Niepełnosprawności na lata 2020-2030. Mamy nadzieję, że wnioski płynące ze spotkania w sali plenarnej Parlamentu Europejskiego, będą brane pod uwagę, podczas jej tworzenia.

Osobiście uważam, że Parlament Europejski powinien więcej pasji i zaangażowanie skierować na m.in. poprawę sytuacji osób niepełnosprawnych we wszystkich krajach członkowskich, aniżeli strofowanie Polski – czego aktualnie doświadczamy jako kraj.

Dodatkowo należy położyć większy nacisk na aktywizacje zawodową osób niepełnosprawnych. Pomimo dostępnych instrumentów t.j. dofinansowań do wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników, dotacji na rozpoczęcia działalności, czy refundacji niektórych składek, nadal współczynnik zatrudnienia, w grupie osób niepełnosprawnych nieznacznie przekracza, w Polsce 23 %. W krajach członkowskich wcale nie jest lepiej pod tym względem.

W moim przekonaniu, pomoc w tym względzie może:

• zwiększenie zatrudnienia osób niepełnosprawnych w sektorze publicznym – rola administracji rządowej i samorządowej,
• poprawa poziomu edukacji osób niepełnosprawnych – nie chodzi tylko o poprawę dostępności infrastrukturalnej, ale również dostosowania programowego do możliwości niepełnosprawnego pracownika,
• informacja o możliwościach, prawach i obowiązkach pracowników i pracodawców osób niepełnosprawnych – to według mnie największy problem. Co z tego, że mamy narzędzia, skoro jak mogłem się niejednokrotnie przekonać osoby niepełnosprawne nie moją o nich wiedzy, świadomości i nie potrafią wykorzystywać tych narzędzi, dla wspólnego dobra.

Zapewnienie pracy i godziwej płacy dla osób niepełnosprawnych to nie tylko zmniejszenie poziomu bezrobocia, ale też szansa na odbudowanie pewności siebie i stabilizacje społeczną osób z niepełnosprawnością.

W Parlamencie Europejski ostatnio dużo mówi się o Polsce, jednak miałbym taką nieśmiałą radę, aby zamiast strofować poszczególne Państwa członkowskie, więcej środków, pasji i pracy zaangażować w pracę na poprawę warunków życia osób niepełnosprawnych. Jak pokazał Parlament w każdym zakątku Europy jest w tej kwestii co robić.

Kielce – europejskim miastem sportu 2018

Po obradach plenarnych miałem przyjemność uczestniczyć w Gali wręczenia nominacji Europejskiego Miasta Sportu 2018.  W towarzystwie m.in. Europosła Pana Bogdana Wenty, Prezydenta Kielc – Pana Wojciech Lubawskiego i pozostałych członkach kieleckiej delegacji, poczułem dumę z bycia Europejczykiem, mieszkańcem Województwa Świętokrzyskiego, Gminy Włoszczowa i Nieznanowic.

Branżowy akcent wizyty w Brukseli

Po obradach był czas na małe zwiedzanie. Nieopodal Parlamentu jest Muzeum Historii Europy. Jednym z eksponatów, który zawodowo mnie najbardziej zainteresował był oczywiście … komputer, który kilkadziesiąt lat temu był prawdziwym luksusem. W takim momencie przychodzi refleksja jak radziły sobie firmy marketingowe podobne do mojej, 30 lat temu.

Nie mogłem również ominąć części poświęconej historii II wojny światowej – jak wiecie jednej z moich pasji.